Sztuka jako bunt — dwa fronty walki o wolność
Wystawa „Opór robotniczy – opór artystyczny” przenosi nas do przełomowych lat 70. i 80., kiedy Polska kipiała od społecznego niezadowolenia. W lipcu 1980 roku w Świdniku wybuchł strajk, który uruchomił lawinę protestów prowadzących do narodzin Solidarności. Ale poza fabrykami, w pracowniach i galeriach, rozgrywał się inny opór — twórczy i głęboko osobisty.
Ekspozycja zestawia dwa rodzaje buntu: ten robotniczy, dokumentowany w zbiorach Strefy Historii, oraz opór artystyczny, który wyrażał się w sztuce konceptualnej, performansach i działaniach efemerycznych.
Wystawa prezentuje dzieła m.in.:
- Natalii LL
- Józefa Robakowskiego
- Marii Pinińskiej-Bereś
- Zbigniewa Warpechowskiego
- Katarzyny Kozyry
To twórczość, która nie tylko rejestrowała rzeczywistość, ale też ją podważała — balansując między dokumentacją a interwencją, rytuałem a happeningiem. Po transformacji artyści nadal zadawali pytania o wolność, tożsamość i granice wyrazu.
📍 Kurator: Mateusz Wszelaki
📍 Koordynator: Mateusz Tarkowski
📣 Wydarzenia i opisy prac będą dostępne również w Polskim Języku Migowym.
👉 Ta wystawa nie tylko przypomina, ale i pyta: co dziś oznacza bunt? Czy potrafimy jeszcze mówić sztuką tak wyraźnie, jak oni wtedy — gdy wszystko było zakazane?
Niech pamięć i twórczość znów spotkają się w Świdniku.
Dodaj opinię