Niesamowite zjawisko mogliśmy dziś obserwować nad Lublinem. Każdy, kto po zachodzie wzniósł wzrok ku górze ujrzał obłoki srebrzyste. To najwyższe, niezwykle rzadko widoczne, pasmo chmur.

Czerwiec, lipiec i sierpień to najlepszy czas do obserwacji tzw. obłoków srebrzystych. Obłoki srebrzyste to mnóstwo mikroskopijnych kryształków lodu i osadzonego na nich pyłu meteorowego. Obłoki srebrzyste to najwyższe chmury, jakie możemy zobaczyć z Ziemi – sięgają 85 km. Widać je tylko wtedy, gdy Słońce znajduje się płytko pod horyzontem, czyli o zmierzchu lub o świcie.

Te imponujące wizualnie chmury zostały odkryte w XIX wieku, a dokładniej 13 czerwca 1885 roku, przez rosyjskiego astronoma z polskimi korzeniami, Witolda Ceraskiego. Natrafił on na nie dwa lata po wybuchu wulkanu Krakatau, w wyniku którego naukowcy przez bardzo długi czas wspomnianą poświatę próbowali wiązać właśnie z aktywnością wulkaniczną.

Obłoki srebrzyste nad Lublinem