Daniel
Kubson
Spotterka
Starszy szeregowy specjalista Marcin to nie tylko żołnierz 2 Lubelskiej Brygady Obrony Terytorialnej, ale przede wszystkim troskliwy ojciec i dumny dziadek rocznej Anastazji. Jego historia to dowód na to, że można pogodzić pasję do wojska z obowiązkami rodzinnymi i zawodowymi, jednocześnie inspirując kolejne pokolenia.
Droga do spełnienia marzeń o mundurze
St. szer. spec. Marcin pochodzi z powiatu radzyńskiego i z zawodu jest mechanikiem. Jego fascynacja wojskiem zaczęła się już w młodości, jednak to rodzina była dla niego zawsze priorytetem. Dopiero gdy dzieci dorosły, Marcin mógł zrealizować swoje marzenie o służbie w armii.
W 2012 roku rozpoczął swoją przygodę w Narodowych Siłach Rezerwy, a w 2018 roku wstąpił do 2 Lubelskiej Brygady Obrony Terytorialnej. Jak sam podkreśla:
– „Terytorialna Służba Wojskowa oferuje możliwość pogodzenia życia zawodowego, rodzinnego i służby wojskowej na rzecz Ojczyzny oraz lokalnej społeczności”.
Służba w WOT – doświadczenie i misja
W ciągu ponad sześciu lat służby w 2 LBOT Marcin przeszedł liczne szkolenia, zdobywając uprawnienia instruktora łączności radiowej, kierowcy kategorii C oraz mechanika pojazdów wojskowych. W czasie pandemii aktywnie wspierał szpitale i sanepid, a także brał udział w patrolach na wschodniej granicy u boku Straży Granicznej.
Jak ocenia ten czas?
– „Służba w WOT to pożytecznie spędzony czas, nowe doświadczenia, ciekawe szkolenia i wartościowe przyjaźnie. Wojsko daje mi poczucie, że mogę chronić nie tylko swoją rodzinę, ale i innych” – mówi.
Od terytorialsa do żołnierza zawodowego
Pasja do wojska zaprowadziła Marcina na nową drogę – w styczniu tego roku został żołnierzem zawodowym 23 batalionu lekkiej piechoty w Bezwoli. Podkreśla, że decyzja o podjęciu zawodowej służby była naturalnym krokiem w jego rozwoju.
Marcin zachęca również innych, by spróbowali swoich sił w Wojskach Obrony Terytorialnej:
– „Nikt nie odbierze wam tego, co przeżyjecie w wojsku, czego się nauczycie i kogo poznacie. Kto wie, może złapiecie bakcyla, tak jak ja, i zapragniecie zostać tu na dłużej”.
Rodzina – największa wartość
Choć służba wojskowa jest dla Marcina pasją, to rodzina pozostaje jego największym skarbem. Jako dziadek rocznej Anastazji, chce być wzorem dla swoich dzieci i wnuków, przekazując im wartości takie jak odwaga, odpowiedzialność i oddanie.
Swoje priorytety podsumowuje w prostych słowach:
– „Najważniejsza dla mnie jest rodzina i zapewnienie jej bezpieczeństwa. To dla nich podejmuję różne decyzje i staram się być lepszym człowiekiem”.
Dziadkowie – bohaterowie codzienności
Dzień Dziadka to okazja, by podziękować wszystkim dziadkom za ich miłość, troskę i mądrość, które każdego dnia przekazują swoim wnukom. Szczególne podziękowania należą się dziadkom, którzy, jak Marcin, łączą rodzinne obowiązki z misją służby Ojczyźnie.
Czy znasz podobne historie dziadków, którzy łączą swoje życie rodzinne z pasją i służbą? Podziel się nimi w komentarzu i udostępnij ten artykuł, aby docenić niezwykłych bohaterów codzienności!
Ważny temat? Prześlij newsa!
Czekamy na Wasze informacje, zdjęcia i filmy.
Bądź na bieżąco z Lublinem!
Kliknij „obserwuj”, aby wiedzieć, co dzieje się w naszym mieście.
Najciekawsze wiadomości ze spottedlublin.pl znajdziesz w Google News!
Autor tekstu Spotted Lublin
Podobał się tekst?
Od 2016 roku piszemy o życiu mieszkańców Lublina. Jesteśmy zawsze z nimi: informujemy, interweniujemy, pomagamy. Każdego dnia dostarczamy czytelnikom informacje z naszego miasta i regionu. Wielokrotnie zdobyte przez nas newsy trafiły do ogólnopolskiej prasy, telewizji, radia i Internetu. Jesteśmy jednym z największych portali w Lublinie, który według wyników oglądalności Google Analytics, w marcu 2022 r. odwiedziło ponad 1,7 mln UU.
Pozostałe teksty autora
Dodaj opinię