Skierowania wystawiane przez lekarzy mają swoje daty ważności. Na realizację skierowania pacjent ma zazwyczaj od kilku tygodni do nawet kilkunastu miesięcy. Są jednak przypadki, gdy skierowanie należy zrealizować w możliwie najkrótszym terminie.
Skierowanie to dokument, który jest konieczny, aby skorzystać z badań diagnostycznych oraz świadczeń, które są realizowane w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, leczenia szpitalnego, leczenia uzdrowiskowego, rehabilitacji oraz opieki nad chorymi przewlekle.
Jak korzystać ze skierowania?
Skierowanie pozwala zarejestrować się tylko w jednej placówce, która udziela świadczeń związanych z danym skierowaniem. Po wpisaniu się na listę oczekujących pacjent ma 14 dni roboczych na dostarczenie oryginału skierowania do poradni. Jeżeli tego nie zrobi, może zostać skreślony z listy oczekujących.
Skreślona zostanie też osoba, która nie stawi się w ustalonym terminie na wizytę. Wyjątkiem jest sytuacja, w której uprawdopodobni się nieobecność siłą wyższą (nadzwyczajne zdarzenie, któremu nie można było zapobiec i go przewidzieć). Wniosek o przywrócenie na listę trzeba złożyć w terminie 7 dni od „ustania przyczyny niezgłoszenia się na ustalony termin”.
Ile jest ważne skierowanie do specjalisty?
Z uwagi, iż akty prawne nie określają maksymalnego okresu ważności skierowania należy przyjąć, że skierowanie wydane w celu objęcia pacjenta leczeniem specjalistycznym jest ważne dopóki istnieje przyczyna i cel jego wystawienia. W związku z czym, skierowanie zachowuje swoją ważność do czasu ustania względów medycznych będących przyczyną jego wystawienia.
Jeżeli pacjent potrzebuje większej liczby specjalistycznych porad dot. konkretnego problemu zdrowotnego, nie musi za każdym razem przedstawiać nowego skierowania. Dane skierowanie będzie ważne dopóty, dopóki utrzymuje się problem zdrowotny, który był podstawą wystawienia skierowania i tak długo, jak lekarz prowadzący wyznacza kolejne terminy wizyt.
Niektóre skierowania mają ściśle określoną ważność. Wyjątkami są:
- skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, które podlega weryfikacji co 18 miesięcy, licząc od dnia jego wystawienia;
- skierowanie na cykl zabiegów fizjoterapeutycznych; świadczeniobiorca obowiązany jest zarejestrować w zakładzie rehabilitacji nie później niż 30 dni od dnia jego wystawienia;
- skierowanie do szpitala psychiatrycznego, którego ważność wygasa po upływie 14 dni.
Skierowanie nie jest wymagane w stanach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia.
Kto wystawia skierowania?
Lekarze POZ (podstawowej opieki zdrowotnej) oraz inni lekarze udzielający świadczeń w ramach umowy z NFZ mają prawo wystawiać skierowania: do lekarzy specjalistów, na badania diagnostyczne, rehabilitację i opiekę długoterminową.
Jeżeli pacjent jest już objęty opieką specjalisty, to właśnie on, a nie lekarz rodzinny, wypisuje skierowania na dodatkowe badania diagnostyczne, jeśli takowe są potrzebne.
Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, czyli każdy, który ma umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie usług zdrowotnych (lekarz rodzinny, specjalista, lekarz prowadzący pacjenta w szpitalu). Z kolei do szpitala skierowanie może wypisać każdy lekarz, bez względu na to, czy ma podpisany kontrakt z NFZ, czy też nie.
Każdy z lekarzy może wystawić również e receptę. Recepta online to elektroniczny dokument, który zastępuje tradycyjną, papierową receptę. E-receptę zrealizujesz na podstawie czterocyfrowego kodu, który otrzymasz e-mailem lub SMS-em, w zależności od tego, jak skonfigurujesz swoje Internetowe Konto Pacjenta.
Gdzie nie potrzebna skierowania?
Skierowanie nie jest potrzebne do następujących lekarzy specjalistów:
- ginekologa i położnika,
- onkologa,
- psychiatry,
- wenerologa,
- dentysty.
Skierowania nie muszą także przedstawiać osoby korzystające z ambulatoryjnej opieki specjalistycznej:
- inwalidzi wojenni i wojskowi,
- osoby represjonowane,
- kombatanci,
- niewidome cywilne ofiary działań wojennych,
- chorzy na gruźlicę,
- zakażeni wirusem HIV,
- w zakresie badań dawców narządów,
- uzależnieni od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych – w zakresie lecznictwa odwykowego,
- uprawnieni (żołnierze lub pracownicy) oraz weterani – w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.
Świadczenia udzielone pacjentowi bez skierowania – poza wymienionymi przypadkami – nie są finansowane przez NFZ, a ich koszty mogą obciążyć pacjenta.
Przeczytaj także: Ile ważna jest e-recepta? Co zrobić, gdy e recepta traci ważność?
Dodaj swój komentarz